Ayutthaya: stad van oude tempels

Voordat we vertellen over onze belevenissen in Ayutthaya willen we jullie, lezers van het blog, eerst bedanken voor de hartverwarmende reacties die we hierop krijgen. Wij vinden het leuk om stukjes te schrijven over hetgeen wij meemaken en dit met foto’s te delen met jullie. Het is echter nog leuker om jullie reacties te lezen (of de persoonlijke appjes die we ook ontvangen) na het plaatsen van de verslagen. Dank jullie wel!

We hebben naast harde regenbuien nu ook een Hollandse regenochtend meegemaakt in Thailand, alleen is de temperatuur wel veel beter. Op de ochtend van onze reisdag is het erg grijs en begint het te regenen. Dat was ook voorspeld vandaag. We ontbijten onder een partytent in de binnentuin. We worden net na de middag (drie kwartier later dan gepland) opgehaald door een minibus die ons naar Ayutthaya brengt. Tot die tijd vermaken we ons met alles opruimen en de tassen pakken, schoolwerk van de jongens en vinden van een WWOOF plek. Na 2,5 uur rijden over het Thaise platteland (het is hier ook letterlijk net zo plan als in NL) zijn we bij het guesthouse in Ayutthaya.

Ayutthaya is de oude hoofdstad van Siam, het vroegere Thailand. Het staat bekend om zijn oude tempel ruïnes ontstaan door aardbevingen en de oorlog met Birma. De afgelopen dagen hebben we er een aantal gezien. Op de eerste dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we langs drie tempelcomplexen gereden: Wat Yai Chai Mongkhon, Wat Phanan Choeng en naar Wat Phra Mahathat. We fietsen over een hele drukke brug waar het verkeer 4 rijen dik vanaf komt. Best eng en Joep en Vicky weigeren daarna om nog verder te fietsen. Gelukkig wijzen mensen ons op een paadje onder de brug door waar je als voetganger, fietser en scooterrijder langs kunt om zo aan de andere kant van de weg te komen, dat scheelt weer wat stress op de fiets. De eerste tempel is Wat Yai Chai Mongkhon, een tempel waar een 7 meter lange Boeddha ligt. De jongens proberen een muntje op de voeten te plakken, een gebruik in deze tempel. Rens doet de truc van een Thai na en warempel, het lukt hem, het muntje blijft plakken.

Dan fietsen we naar de Wat Phanan Choeng, een tempel waar een 19 meter hoge Boeddha zit. Deze tempel (geen ruïne) is volop in gebruik bij de lokale bevolking en het is er dan ook erg druk. Het is er ook erg mooi en prettig om te ervaren dat er veel positieve energie hangt. We kijken naar vissen in de rivier die gevoerd worden door Thai. De vissen zitten met velen op een klein oppervlak als palingen in een ton. We gaan met een bootje, waar ook de fietsen op kunnen, naar de overkant. Aan de overkant komen we de Nederlander tegen die ook in het busje van Kanchanaburi naar Ayutthaya zat. Hij heeft de ketting van Rens, die Rens inmiddels miste, in het busje gevonden en geeft hem terug. Een wonder dat de ketting op deze manier weer terug is en Rens is erg blij.

Vandaar fietsen we naar het historische park waar de tempel Wat Phra Mahathat staat. Deze tempel staat bekend om een Boeddha hoofd dat omgroeid is met boomwortels. Bijzonder om te zien. Het complex ziet er verder oud uit en ze zijn het aan het restaureren. We lopen tussen de oude muren, torens en kapotte Boeddha beelden door.

De volgende ochtend hebben we na het ontbijt eerst een wasje gedaan omdat we in de omgeving geen laundry-service konden vinden. De jongens werken aan schoolwerk en wij helpen hen daarbij. Ook bellen we met Australië i.v.m. het vinden van een WWOOF plek. Dat was een nuttig telefoontje. Het weer blijkt in de buurt van Cairns enorm slecht te zijn met grote overstromingen. Er is een meter regen gevallen. Het is beter dat we nu niet komen maar aan het einde van onze Australië tijd zijn we van harte welkom. Later zien we op internet dat er gebieden zijn waar krokodillen, slangen en grote spinnen vluchten voor het wassende water en bewoonde gebieden bezoeken. Hier moeten we dus een knoop over doorhakken, gaan we uitkijken naar een ander gebied in Australië of inderdaad eerste met een camper rondtrekken en dan WWOOF-en bij deze boerderij in de buurt van Cairns?

’s Middag gaan we met de tuktuk naar de tempels Wat Chai Watthanaram  en Wat Lokayasutharam. Wat Chai Watthanaram is een van de mooiere en meest in tact gebleven ruïnes. Wat Chai Watthanaram is een tempel waar een gigantische liggende Boeddha ligt van 37 meter lang en 8 meter hoog. Na vandaag zijn we wel een beetje klaar met de tempels. Ze lijken allemaal op elkaar en ook de ruïnes in Ayutthaya lijken op elkaar.

De ervaringen met de tuktuk chauffeurs vandaag zijn weer zeer wisselend. De een wil het onderste uit de kan halen, maar krijgt het niet. De ander gaat voor een reële prijs rijden en komt onverwachts in enorme drukte terecht waardoor de rit veel langer duurt dan verwacht.  We geven hem een extraatje waar hij heel blij mee is.

Weer terug in het guesthouse kijken we naar de laatste aflevering van 'Wie is de Mol'.  Een leuk einde van een spannende serie. Joep heeft van ons viertjes gewonnen; hij zat al een aantal weken op Jan als mol terwijl Sjef Olcay verdacht en Rens en Vicky Ruben. 

Vandaag vertrekken we met de nachttrein naar Chiang Mai. De trein vertrekt vanavond en dat betekent dat de jongens schoolwerk kunnen doen, en dat we daarna rustig aan doen bij het zwembad aan de overkant van de straat. En natuurlijk weer wat op dit blog plaatsen! :-)